Second chance…. -

Gastblog geschreven door Ria de Groot

Soms gebeurt dat…soms krijg je hem… een second chance, een tweede kans.

En dan bedoel ik niet een kans op de mooie prijs in een loterij waarin je al jaren speelt en nooit verder bent gekomen dan een ‘eigen geldje’ – ander woord voor flutprijs – van een paar eurootjes. Nee, ik doel op een tweede kans in de liefde! Een heuse ‘second chance’. Klinkt net zo mooi als het is.

Een tweede kans in de liefde

Een tweede kans in de liefde. Ik heb meerdere bruidsparen voor mij gehad, die mét liefde, die tweede kans met beide verliefde handen aangrepen hebben. Hoe mooi en bijzonder is dat!

Niet altijd de jongste bruidsparen, zeker niet. Want tja, als het, om wat voor reden dan ook, uiteindelijk niet gelukt is met die eerste liefde. Die liefde, waarvan je dacht dat die ééuwig zou duren. Dan ga je niet zo snel overstag. Dan blijf je nog terughoudend en durf je die ‘second chance’ niet meteen te grijpen.

Uiteindelijk overwint toch de liefde. Geeft het hart de doorslag. Kom maar op ‘second chance’ ik pak je!

Zoals ik al zei, het zijn vaak niet de jongsten, die ‘second chance grijpers’.

Een zo mooi voorbeeld geef ik graag.

Twee vitale zestigers, met de nadruk op vitaal. Motorrijden was van en voor beiden een grote passie. Mevrouw de bruid deed beslist niet onder voor meneer de bruidegom. Ze scheurde op haar stoere Yamaha op verantwoorde wijze dagelijks over de pittoreske wegen in haar eigen woonomgeving. Daarin was ze beslist superstoer. Voor haar aanstaande gold eigenlijk hetzelfde verhaal, alleen hij was daarbij ook nog eens lid van een heuse motorclub. Mede-motoristen van allerlei leeftijden met maar één missie. Gewoon, lekker met elkaar toeren. Vroem, vroem.

Stoer aan de ene kant, maar aan de andere kant duidelijk behorend tot de generatie die met het omgaan van de digitale mogelijkheden van deze huidige tijd niet echt bekend is. Sterker nog, het stoere bruidspaar was dáármee helemaal niet bekend!

Ze hadden beiden gewoon hun eigen leven, waren tevreden met hun ‘single-bestaan-op-leeftijd’.

Maar toch. Toch knaagde het, was er een bepaald gemis. Van een arm om je heen, van gewoon lekker samen op de bank, iemand om je verhaal kwijt te kunnen, van liefde en affectie.

Weer een nieuwe partner? Een ‘second chance’ in de liefde? Ze snakten er beiden naar. Maar hoe? Hoe en waar vind je zo iemand?

Internet daten

Er bleek hulp voor handen. Er kwamen tips. Het Internet daten werd hen aangeraden.

“Relatieplanet.nl en dan zelf je zoekopdrachten filteren”, mam.

“Dóór-scrollen als de eerste blik niet meteen een eerste klik oplevert”, pap.

Vissen in een vijver van naar de liefde snakkende senioren. Is net zo mooi als het klinkt? Het bleek zo te zijn. Mevrouw de bruid had al tijdens haar eerste digitale visvangst meteen beet: meneer de bruidegom himself verscheen aan haar digitale haakje. En na wat heen en weer gehengel was er uiteindelijk ‘de klik’. Daar was ie, die tweede kans.

Twee toffe zestigers. Weer verliefd. Plannen maken en er al gauw achter komen dat het goed zit. Dus waarom nog langer twijfelen? Waarom nog langer wachten? Bij dit bruidspaar was het snel ‘beklonken’. Binnen zes weken ná hun eerste echte ontmoeting werd er al besloten. Wij gaan samenwonen!

Als dát geen vertrouwen in de liefde is!

Huwelijksaanzoek

Het zal niemand verbazen dat het aanzoek van meneer de bruidegom plaatsvond tijdens de TT-races, op het circuit van Assen. Dáár heeft hij zijn bruid op de meest romantische wijze – met een rode roos tussen de tanden geklemd – ten huwelijk gevraagd. Nauwelijks twee jaar ná die eerste digitale ontmoeting op die internetsite.

Trots en met volle overtuiging gaf het bruidspaar elkaar het ja-woord. Omringd door hun kinderen en kleinkinderen. Met vol vertrouwen hun toekomst tegemoet. Een toekomst sámen, want sámen ben je meer!

De liefde…. Ze blijft ons verrassen. En biedt zoveel kansen.

Second chance. In de liefde. Het blijft bijzonder.