Mooi

Gastblog geschreven door Ria de Groot

Het was het eerst echte Nederlandse woord dat hij leerde: ‘mooi’. Het was ook het eerste dat in hem opkwam toen hij haar voor het eerst zag. Hij, de jonge wiskundeleraar, afkomstig uit een klein bergdorpje in Nepal, die viel als een blok voor haar, de stoere Nederlandse studente, die voor een stage had gekozen om, in het Engels, wiskundeles te geven aan Nepalese tieners op een school in Katmandoe, de hoofdstad. Ruim 9000km van huis. Onverschrokken en zeker van zichzelf had ze deze uitdaging aangenomen. Slagen zou het, dát was haar doel, daar ging ze voor! 

Wat was ze mooi

En slagen dééd het, zij het met de hulp van die aardige, beslist knappe, jonge wiskundeleraar. Hij schoot haar te hulp als het nodig was, als er toch die taalbarrière was. Als de Nepalese tieners een loopje met haar probeerden te nemen. Niet alleen behulpzaam was hij, maar ook meer dan geïnteresseerd in die mooie blonde studente. 

Want wat was ze mooi! En wat wilde hij haar graag beter leren kennen. Eerst was het pure vriendschap, maar langzaamaan werd het meer. Hij was verliefd, maar waren de gevoelens wederzijds? Zou het serieus worden? Kunnen worden? Samen verder? Twee werelden van veraf, maar toch zo dichtbij ineens.

Echt verliefd

Voor alle twee was het de eerste keer ‘echt verliefd’. “Het is heel bijzonder dat iemand van je houdt”. Ze kon het zo beeldend weergeven, vanuit haar hart, tijdens ons kennismakingsgesprek. Niet verwacht en dan zo mooi. Het woordje ‘mooi’ kreeg opeens een zo bijzondere betekenis. 

Die eerste kennismaking, die eerste stappen naar een echte, hechte relatie. Het ging hen niet makkelijk af, maar ze hebben ervoor gestreden en uiteindelijk was het toch de liefde die overwon. Het is een cliché, maar zo van toepassing op dit zo mooie bruidspaar. 

Na de stageperiode was er het onvermijdelijke afscheid. Scheidden hun wegen en was er de afstand van die vele kilometers tussen Nederland en Nepal. Maar was er het rotsvaste vertrouwen in elkaar en in de toekomst. Die toekomst samen. Hoe, waar en wanneer die zou starten, dat wisten ze toen nog niet. 

Even was het nog onzeker of er überhaupt nog wel sprake van ‘samen’ was, toen een zware aardbeving het land en vooral zijn geboortedorp nagenoeg geheel verwoestte met een groot aantal doden tot gevolg. Was er de angst dat ook hij het niet overleefd had. Juist die gebeurtenis deed hen beiden nog meer beseffen dat ze SAMEN wilden zijn. SAMEN een leven opbouwen hier. Met betere kansen! Voor beiden! 

Naar Nederland voor de liefde

Daarom kwam hij voor zijn ‘mooie’ bruid naar Nederland. Bewees hij al gauw, niet alleen door de taal te spreken, maar in eigenlijk alles, een échte Nederlander te zijn. Nam de meest moeilijke en totaal niet bij hem passende baantjes aan en haalde zijn rijbewijs. Hoe ‘mooi’ is dat! 

Zijn aanzoek was niet spectaculair, maar wel degelijk vanuit het diepste van zijn Nepalese hart. Gewoon, tijdens een familiedinertje de vraag gesteld en een ‘mooi’ antwoord gekregen. 

Bruiloft

En zo zaten zij voor mij, op een prachtige buitenlocatie, ergens in de provincie Utrecht. Gaven zij met volle overtuiging hun antwoord op die zo belangrijke vraag. Met dat ‘mooie’ woordje van slechts twee letters: JA. 

Ik hoef niet verder uit te leggen dat ik in mijn toespraak het woord ‘mooi’ als een rode draad verweven heb en op ieder gepast moment liet terugkomen. 

Het was een bijzondere maar vooral ‘mooie’ huwelijksceremonie van een evenzo bijzonder en ‘mooi’ bruidspaar.     

Samen een ‘mooie’ veelbelovende toekomst tegemoet. Hoe ‘mooi’ kan toch de liefde zijn.

Meer over trouwambtenaar Ria de Groot

Benieuwd hoe ‘mooi’ ik jullie liefde kan omschrijven? Neem contact op met mij. Samen maken we dan ‘mooie’ plannen voor een onvergetelijke huwelijksceremonie!

Ria 

‘for unforgettable memories’