- Een nieuwe kans - januari 20, 2021
- Liefde in de zandbak - december 17, 2020
- Vakantieliefde - december 8, 2020
Gastblog geschreven door Basti Baroncini
De bruid heeft vijf kinderen, van kleuter tot puber. Thuis is het een vrolijke jansboel, waarbij iedereen over elkaar buitelt. Via een datingsite vindt ze na de scheiding een leuke vent, en na een paar jaar gaan ze trouwen.
Kinderen zijn leuk.
Zeker.
Maar tijdens ceremonies soms ook wat onvoorspelbaar.
We zijn vlak voor het ja-woord. Ik vraag ze om elkaar de liefdesbrief voor te lezen die ze voor elkaar geschreven hebben.
Zij begint. Middenin de brief zegt ze: “Elke keer als ik jou zie, slaakt mijn hart een gilletje”
Op zich heel lief. Ik word ik elk geval blij van zo’n zin.
Maar de kinderen beleven de ceremonie op hun eigen manier.
Wanneer de bruid zegt: “Elke keer als ik jou zie, slaakt mijn hart een gilletje”, zegt de 5-jarige tegen de 7-jarige: “Als je mama echt wil horen gillen, moet je ’s morgens bij de slaapkamer gaan luisteren.”
De zaal barst in lachen uit.
Naar het bruidspaar werp ik een blik die probeert ze zeggen ‘wat een schatjes zijn het toch’. Maar aan het vuurrode hoofd van de bruid zie ik dat zij het iets anders beleeft.
De moraal van het verhaal?
Geen idee.
Gewoon lekker meelachen?
Foto credit
Meer over trouwambtenaar Basti Baroncini
