Gastblog geschreven door Basti Baroncini

Alleen door een hoofdstuk af te sluiten, kun je een nieuwe openen. Al kan dat ook een zéér onverwacht hoofdstuk zijn. Met zelfs een huwelijk tot gevolg.

In de lente beëindigt zij definitief een knipperlichtrelatie van 6 jaar. Maar liefst 15 keer hebben ze het geprobeerd samen.

En ze is moe. Doodmoe. Een beetje opgelucht, maar vooral heel erg verdrietig.

Haar beste vriendin maakt een groepsapp aan, en nodigt 7 vriendinnen uit om die avond naar de held in dit verhaal toe te komen.

Iedereen neemt wat mee. Opvallend veel chocola en wijn.

Ze opent de deur en gilt innerlijk “Neeeeee” als ze iedereen ziet. Maar ze moet eraan geloven: alleen uithuilen wordt samen uithuilen.

Rond half elf is het tijd voor afscheid. Bij de deur geven alle vrouwen haar een knuffel en bemoedigend woord. “Sterkte!”

Eén knuffel is anders. Alsof ze fysiek thuiskomt waar ze al jaren naar op zoek is. Kracht. Rust. Weten.

Die nacht maakt ze ook mentaal de omslag.
Het lag niet aan hem.
Of aan mij.
Ik val gewoon op vrouwen.

De buitenwereld, vooral haar ouders, hebben een paar weken langer nodig om de bladzijde om te slaan. Maar twee jaar later staat ze tegenover me. Met haar bruid naast zich. De vrouw van de knuffel ja. En geven ze elkaar het jawoord.

Meer over trouwambtenaar Basti Baroncini

TOP
WhatsApp WhatsApp Irene!