De bruiloftsgasten zitten al netjes klaar. Tante Marie trekt haar jurk goed, neef Anton friemelt onwennig aan z’n stropdas en de kinderen worden tevergeefs tot stilte gemaand. De bruid en haar vader staan allebei giechelend in de hal, in afwachting van hun seintje. De bruidegom staat richting het gangpad met zweethanden en een brede glimlach. Klaar om zijn bruid te aanschouwen. Ik sta schuin achter hem met een vrolijk bonzend hart aan het hoekje mijn speech te pulken. Er hangt spanning in de zaal. Geen vervelende spanning. Nee, dit is collectieve voorpret. Deze positieve spanning is de perfecte voedingsbodem voor de lach.
Trouwen met humor
Dan begint de muziek. Tante Marie schiet gelijk vol en neef Anton denkt alleen maar: “Wat een zoetsappig zeiklied is dit!” Maar dan komt de bruid binnen en iedereen begint te klappen en te juichen. Deze momenten vervelen nooit. De bruid en de bruidegom ontmoeten elkaar alsof het de eerste keer is en gaan samen op het bankje zitten. Dan wordt het langzaam stil en kijkt iedereen verwachtingsvol naar wat ik te zeggen heb. Dit was mijn eerste zin: “We danken dit heugelijke samenzijn aan de app ‘Tinder’. Deze twee mensen vonden elkaar knap genoeg om naar rechts te swipen. En als je denkt dat dit onromantisch klinkt, dan heb je het verhaal van hun eerste date nog niet gehoord.” Deze brutale opening had niemand verwacht uit de mond van een BABS en ik zie de blikken van de gasten naar het bruidspaar gaan. Als de bruid hardop begint te lachen, durft de rest mee te lachen. Het ijs is gebroken en de mensen kunnen niet wachten om de rest van het verhaal te horen.
Speech met humor
Bruidsparen benaderen mij vaak omdat ze op zoek zijn naar een speech met humor. Omdat ik ook cabaretier ben weet ik het een en ander over hoe je een verhaal op zo’n manier vertelt dat er gelachen kan worden. Vandaag vertel ik jullie een paar dingen die mij helpen om een pakkende, humoristische speech te schrijven.
Ik probeer mijn speech altijd te beginnen met een onverwachte openingszin. Om het ijs te breken en de positieve spanning om te zetten in positieve ontspanning. Dat kan het voorbeeld zijn wat ik hierboven beschrijf, maar dat is bij elk bruidspaar verschillend. Een ander voorbeeld is: “We zijn dankbaar dat wij deze trouwceremonie met elkaar mogen vieren, maar we zijn vooral dankbaar dat Ronald, onze bruidegom vandaag voor het eerst in zijn leven op tijd is bij een afspraak.”
Grappige anekdotes
Het mooie bij trouwspeeches is, dat ik helemaal geen grappen hoef te bedenken. De werkelijkheid is meestal grappiger dan je kunt verzinnen. Als ik bruidsparen interview dan heb ik wel een lijst met vragen, maar ik probeer vooral goed te luisteren en door te vragen naar de onbenullige details. Een mislukt huwelijksaanzoek waarbij de bruidegom bij het knielen struikelt, met zijn pak in de modder valt terwijl hij zijn broek scheurt, is altijd grappiger dan een huwelijksaanzoek waarbij alles gaat zoals gepland. Zolang er maar “ja” gezegd wordt natuurlijk. Juist de minder perfecte dingen zorgen dat een verhaal levendig en herkenbaar wordt.
Een lach ontstaat vaak wanneer de gekke, onhandige en minder mooie eigenschappen benoemd worden van het bruidspaar en hun dierbaren. Zeker als de anekdotes herkenbaar zijn. Zo werkt het ook bij een comedy show. Ik vind het wel heel belangrijk om daar tegenover de positieve en bewonderenswaardige dingen te vertellen. Anders wil het bruidspaar mijn factuur niet betalen. Grapje. Nou ja, ook een beetje waar. Ik bedoel: een goede trouwceremonie laat aan de ene kant zien dat we allemaal mensen zijn en aan de andere kant mag het een ode zijn aan het bruidspaar en hun liefde.
Een trouwspeech is geen comedy show.
Als ik een speech schrijf, probeer ik daar altijd een gezonde dosis humor in te stoppen, maar alleen maar grappig proberen te zijn is niet leuk. Wat juist zo mooi is aan een liefdesverhaal is dat het alle aspecten van het leven bevat. Soms kun je daar hard om lachen, soms wordt je er even stil van en soms mag je best even een traantje wegpinken. Het leven samen is nou eenmaal niet altijd grappig en het is juist mooi als je voor elkaar kiest op alle verschillende momenten.
Als BABS heb ik een hele gekke positie. Ik ben meestal de persoon die het bruidspaar het minst goed kent van alle mensen in de zaal, en toch mag ík hun verhaal vertellen. Dat is nogal wat. Daarom doe ik altijd mijn best om het verhaal op zo’n manier te vertellen dat iedereen van begin tot eind geboeid blijft en dat het bruidspaar aan het eind van de ceremonie denkt: “Ja! Dat is ons verhaal!” Als het dan ook nog lukt om een lach op het gezicht te brengen bij tante Marie én neef Anton, dan is mijn missie geslaagd.
Blog geschreven door Berend Koen Brouwer
WhatsApp Irene!