Gastblog geschreven door Manon Snoeker
Hoe hoort het?
“Hoe hoort het?” , een vraag die ik vaak krijg van bruidsparen als ik informeer naar hun wensen voor de huwelijksceremonie. Graag buig ik dat om naar “hoe willen jullie dat het gaat?”
Ik leg uit dat iemand, dat hoeft niet de trouwambtenaar te zijn, ”de” vragen stelt. Als de trouwambtenaar beide partners hoort instemmen met het huwelijk, dan zal die verklaren dat het huwelijk is voltrokken. Bruidspaar, getuigen en ambtenaar ondertekenen de akte. Dat is het.
Trouwceremonie op maat
Verder is het een ceremonie op maat. Op de manier die het bruidspaar voor ogen heeft. Volgens mij volstrekt duidelijk. Dat brengt ons tot de essentie. Wat pást bij jullie, wat wíllen jullie graag?
Gaat het bruidspaar samen de trouwzaal in, wordt de bruid door haar vader weggegeven, kiest de bruidegom ervoor om samen met iemand binnen te komen? Muziek is erg mooi, kies je ervoor de apparatuur te gebruiken of wil je liever live muziek?
Kinderen bij jullie bruiloft betrekken
Ik betrek kinderen graag bij de ceremonie als het bruidspaar dat wil, de mogelijkheden zijn legio. Er kan zóveel, vaak weten dat bruidsparen dat niet. Mijn rol is voor mij uitgebreider dan het houden van de toespraak. Graag denk ik mee en kom ik met suggesties waaruit het bruidspaar dan een keuze kan maken, zij weten zélf wel wat bij hen past.
JA-woord in het Nederlands én Engels
Zo mocht ik vorig jaar een stel trouwen; de bruidegom had Amerikaanse roots. Vader woonde na de scheiding van de moeder van de gom weer in New York. De enige persoon die geen Nederlands verstond was de tweede vrouw van vader dus het bruidspaar wilde graag dat de toespraak in het Nederlands gehouden werd.
Eenmaal thuis bleven mijn gedachten rondom dit verhaal cirkelen. Natuurlijk richtte ik bij het welkom ook even het woord tot “de tweede moeder” en natuurlijk deed ik dat in haar eigen taal. Maar ik was er niet tevreden mee. Tot ik het bruidspaar voorstelde om het ja-woord zowel in het Nederlands als in het Engels te doen, de vragen zoals die in New York gesteld worden. Met alle woorden en symboliek die daarbij hoort.
Ik kreeg een ontzettend enthousiaste reactie terug. Dit deed écht recht aan zijn deels Amerikaanse afkomst. Het moment waarom het draait tijdens de trouwceremonie zou voor iedereen goed te volgen zijn.
Voor een ander stel, bij wie de Spaanse taal een belangrijke rol in hun relatie speelde, had ik als verrassing de vragen óók in het Spaans voorbereid. Geweldig vonden zij het.
Tying the knot
Een bruidspaar met de boodschap “We’re tying the knot” kon ik, samen met de ouders verrassen met mooie woorden van de wederzijdse ouders, gecombineerd met een lint in de kleur die iedere ouder gekozen had. De verbondenheid van de ouders met hun kinderen, een warme boodschap die het paar meekreeg. Een prachtige verdieping van de huwelijksvoltrekking.
Belangrijk is het om alle informatie boven water te krijgen, hoe onbelangrijk die soms ook lijkt. Daar waar het bruidspaar zelf al in onmogelijkheden denkt, is het mooi om toch met een oplossing op maat te komen.
Dat hoort bij het vak. Als je werkt met je hart. Ik wens ieder bruidspaar een betrokken trouwambtenaar…
WhatsApp Irene!