Gastblog geschreven door BABS Anja van Dalen
8 september 1989, bijna 31 jaar geleden was deze trouwambtenaar zelf de bruid. We trouwden in Hoogeveen, dezelfde plaats waar ik nu een vaste benoeming heb als trouwambtenaar. De zaal waarin we trouwden is ook de ruimte waarin ik al honderden bruidsparen het ja-woord heb gevraagd.
Ik kijk met veel plezier terug op een prachtige zonnige dag, nu al zo lang geleden. Het ging zoals het toen gebruikelijk was. En hoewel ik nergens spijt van heb, zou ik het als ik het over mocht doen nu toch anders doen. We hadden ’s avonds een heel groot feest met zo’n beetje 200 gasten. Als ik de foto’s nu bekijk zie ik veel mensen met wie ik nog steeds goed contact heb. Andere contacten zijn verwaterd, door ander werk of door de drukte van het leven. En ik zie mensen op de foto’s die er helaas niet meer zijn. En door de jaren heen zijn er nieuwe mensen in mijn leven gekomen.
Andere tijden, andere ideeën
Natuurlijk ben ik nog steeds dezelfde persoon, maar toch anders dan toen. Ik zou nog graag de trouwjurk passen, maar laten we het daar maar niet over hebben. Ik weet wat er nu allemaal kan in de ceremonie en als ik dan hoor en zie wat er nog meer kan op de huwelijksdag, dan zou ik nu waarschijnlijk kiezen voor een alternatieve locatie, want dat mocht toen nog niet. Het zou aan het water zijn of in eigen tuin, met familie en beste vrienden. En het feest zou ook anders zijn. De relaxte festivalsfeer die nu zo populair is, spreekt mij wel aan. Het blijft natuurlijk bij dromen en dan nog: ik trouw natuurlijk niet alleen. Toch een leuk onderwerp om eens met z’n tweeën te bespreken.
Huwelijksceremonie als belevenis
Niet alles is veranderd. De huwelijksvragen zijn nog steeds hetzelfde, maar door de jaren heen is de ceremonie veel minder formeel geworden. Ook in de jaren dat ik trouwambtenaar ben. Het werd namelijk mogelijk om een andere locatie dan het stadhuis te kiezen. Er is steeds meer ruimte voor eigen inbreng, wensen en rituelen. Officieel waar het moet en persoonlijk en uniek waar het kan. Zo doe ik het in ieder geval, want dat maakt van elke huwelijksceremonie een belevenis die bij een bruidspaar past en waaraan het bruidspaar en hun gasten nog lang en met veel plezier terugdenken.