Gastblog geschreven door Manon Snoeker
Wat een pracht vak heb ik toch. Op een regenachtige zaterdag in de zomer reed ik naar een mooie locatie in het midden van het land, om het jawoord te vragen. Mijn bruidspaar, een lief en enthousiast stel, wilde graag buiten trouwen maar het regende pijpenstelen. Tot mijn genoegen merkte ik, hoe dichter ik bij de trouwlocatie kwam, hoe beter het weer werd. De ceremoniemeester belde mij onderweg met de vraag of we eventueel wat eerder konden starten met de ceremonie, buienradar was geraadpleegd. Wat mij betreft was dat natuurlijk goed. Alles voor een blij bruidspaar.
Laatste voorbereidingen
Eenmaal aangekomen op het landgoed kwam ik terecht in een prettige drukte. De laatste voorbereidingen werden getroffen, versieringen aangebracht en een sound check van de muzikanten verhoogde de feestelijke spanning. Mooi om te zien hoe alles samenvalt op zo’n moment en wat ik daarin kan betekenen.
Waar zit het bruidspaar
Vaak heeft de ambtenaar een prominente plek en kan het bruidspaar vooral de ambtenaar goed zien. Zelfs stel ik liever de zetels van het bruidspaar zo op, dat zij vooral oogcontact kunnen maken met familie en vrienden. Natuurlijk moeten ambtenaar en bruidspaar elkaar kunnen zien en aankijken maar dat kan op veel manieren. En natuurlijk vindt de fotograaf daar vaak ook wel iets van, licht schijnt belangrijk te zijn, ieder zijn vak ☺. Dus overleg is van belang.
Afstemmen met collega’s
Graag maak ik even een rondje langs alle collega’s; fotograaf, muziek, video, en stel mij voor, vertel hen zaken die staan te gebeuren in de ceremonie waarvan ik denk dat ze voor hen van belang zijn en vraag wat ik voor hen kan betekenen, wat zij van mij verwachten. Wij hebben allemaal hetzelfde doel; het bruidspaar een top dag bezorgen, herinneringen maken en vastleggen.
Het bruidspaar komt eraan
Het moment van aankomst van het bruidspaar naderde en iedereen begaf zich naar het bordes. Ontroerd kan ik raken als ik hen zie aankomen, bijzonder wat een band je in korte tijd met mensen opbouwt. Ik ervaar mijn rol als een bijzondere, voel mij bevoorrecht. Even een klein moment alleen met het bruidspaar. Ik adviseer hen even naar buiten te kijken waar al hun dierbaren zitten, neem dit moment in je op, geniet ervan, het gebeurt hier en nu! Ik ga naar buiten en wijs op de blije koppies van het bruidspaar voor het raam. Iedereen kijkt naar boven en ik neem onopvallend mijn plaats in.
De trouwceremonie begint
En dan gaan we beginnen. Dat moment dat ik daar sta in de zon, op zo’n fantastische locatie, de bruidegom komt op, de bruid wordt door haar vader weggegeven, de muzikanten bezorgen mij kippenvel…en ik maak dat allemaal mee.
Ik begin aan mijn toespraak, en geniet. Er is ruimte voor muziek, bruid en bruidegom spreken hun geloftes naar elkaar uit en de bruid zingt als verrassing een lied voor haar bijna-echtgenoot. Op mijn vragen antwoorden zij allebei volmondig JA! Zij zijn getrouwd.
Veel te snel is alles voorbij en gaan bruidspaar en gasten door met het programma. Ik ruim mijn spullen op en ga huiswaarts, mijn hoofd vol van alle gebeurtenissen. Mijn hart zingt, blij ben dat ik dit heb kunnen en mogen doen.